سرطان چیست؟ انواع، علائم، علل، تشخیص و درمان

مقدمه: سرطان باعث می شود سلول ها به طور غیرقابل کنترلی تقسیم شوند. این می تواند منجر به تومور، آسیب به سیستم ایمنی و سایر اختلالاتی شود که می تواند کشنده باشد. سرطان می تواند قسمت های مختلف بدن مانند سینه ها، ریه ها، پروستات و پوست را درگیر کند. در این مقاله به بررسی انواع سرطان، چگونگی ایجاد بیماری و نحوه درمان آن توسط پزشکان می پردازیم. ما همچنین انواع مختلف سرطان و چشم انداز بیماری را بررسی می کنیم. در نهایت به چند سوال رایج در مورد سرطان پاسخ می دهیم. پس با یک راهنمای کامل از سرطان چیست با ما همراه باشید.

به بیان دیگر cancer گروه بزرگی از بیماری‌ها است که می‌تواند تقریباً در هر عضو یا بافت بدن شروع شود، زمانی که سلول‌های غیرطبیعی به‌طور غیرقابل کنترلی رشد می‌کنند، از مرزهای معمول خود فراتر می‌روند و به قسمت‌های مجاور بدن حمله می‌کنند و/یا به سایر اندام‌ها گسترش می‌یابند. فرآیند دوم متاستاز نامیده می شود و عامل اصلی مرگ ناشی از cancer است. نئوپلاسم و تومور بدخیم دیگر نام‌های رایج سرطان هستند.

سرطان دومین عامل اصلی مرگ و میر در جهان است که حدود 9.6 میلیون مرگ یا 1 مورد از هر 6 مرگ را در سال 2018 به خود اختصاص داده است. سرطان ریه، پروستات، کولورکتال، معده و کبد شایع ترین انواع سرطان در مردان هستند، در حالی که سینه، سرطان کولورکتال، ریه، دهانه رحم و تیروئید شایع ترین در میان زنان است. 

در رابطه با سرطان رحم بیشتر بخوانید.

بار cancer در سطح جهانی به رشد خود ادامه می دهد و فشار فیزیکی، عاطفی و مالی زیادی بر افراد، خانواده ها، جوامع و سیستم های بهداشتی وارد می کند. بسیاری از سیستم های بهداشتی در کشورهای با درآمد کم و متوسط کمترین آمادگی را برای مدیریت این بار دارند و تعداد زیادی از بیماران سرطانی در سطح جهان به تشخیص و درمان با کیفیت به موقع دسترسی ندارند. در کشورهایی که سیستم‌های بهداشتی قوی هستند، نرخ بقای بسیاری از انواع سرطان‌ها به لطف تشخیص زودهنگام در دسترس، درمان با کیفیت و مراقبت‌های بقا در حال بهبود است.

سرطان چیست؟

سرطان یک اصطلاح گسترده است. این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که تغییرات سلولی باعث رشد و تقسیم کنترل نشده سلول‌ها شود.

برخی از انواع سرطان باعث رشد سریع سلول می شوند، در حالی که برخی دیگر باعث رشد و تقسیم سلولی با سرعت کمتری می شوند.

اشکال خاصی از cancer منجر به رشد قابل مشاهده ای به نام تومور می شود، در حالی که برخی دیگر مانند لوسمی اینگونه نیستند.

اکثر سلول های بدن عملکردهای خاص و طول عمر ثابتی دارند. مرگ سلولی بخشی از یک پدیده طبیعی و مفید است که متخصصان مراقبت های بهداشتی آن را آپوپتوز می نامند.

یک سلول دستور مرگ را دریافت می کند تا بدن بتواند آن را با سلول جدیدتری جایگزین کند که عملکرد بهتری دارد. سلول های سرطانی فاقد اجزایی هستند که به آنها دستور توقف تقسیم و مرگ را می دهد.

در نتیجه، با استفاده از اکسیژن و مواد مغذی که معمولاً سلول‌های دیگر را تغذیه می‌کنند، در بدن انباشته می‌شوند. سلول های سرطانی می توانند تومور ایجاد کنند، سیستم ایمنی را مختل کنند و تغییرات دیگری ایجاد کنند که مانع از عملکرد منظم بدن می شود.

سلول های سرطانی ممکن است در یک ناحیه ظاهر شوند، سپس از طریق غدد لنفاوی پخش شوند. اینها دسته‌ای از سلول‌های ایمنی هستند که در سراسر بدن قرار دارند.

تفاوت بین یک سلول طبیعی و یک سلول سرطانی چیست؟

به طور معمول، سلول ها دستورالعمل های ارائه شده توسط ژن ها را دنبال می کنند. ژن ها قوانینی را برای سلول ها تعیین می کنند، مانند زمان شروع و توقف رشد. سلول های سرطانی قوانینی را که سلول های طبیعی از آنها پیروی می کنند نادیده می گیرند:

• سلول های طبیعی به صورت کنترل شده تقسیم و تکثیر می شوند. سلول های سرطانی به طور غیرقابل کنترلی تکثیر می شوند.
• سلول های طبیعی برای مردن (آپوپتوز) برنامه ریزی شده اند. سلول های سرطانی این جهات را نادیده می گیرند.
• سلول های طبیعی برای اندام های سالید در جای خود باقی می مانند. همه سلول های سرطانی قادر به حرکت در اطراف هستند.
• سلول های طبیعی به سرعت سلول های سرطانی رشد نمی کنند.

سرطان چگونه در بدن شروع می شود؟

cancer زمانی شروع می شود که یک ژن یا چندین ژن جهش می یابند و سلول های سرطانی ایجاد می کنند. این سلول ها خوشه های سرطانی یا تومور ایجاد می کنند. سلول‌های سرطانی ممکن است از تومورها جدا شوند و از سیستم لنفاوی یا جریان خون شما برای سفر به سایر مناطق بدن شما استفاده کنند. (ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به این متاستاز می گویند.)

به عنوان مثال، ممکن است یک تومور در سینه به ریه های شما سرایت کند و نفس کشیدن را برای شما سخت کند. در برخی از انواع سرطان خون، سلول‌های غیرطبیعی در مغز استخوان، سلول‌های خونی غیرطبیعی می‌سازند که به‌طور غیرقابل کنترلی تکثیر می‌شوند. در نهایت، سلول‌های غیرطبیعی سلول‌های طبیعی خون را از بین می‌برند. در رابطه با آزمایش سرطان خون و آزمایش سرطان استخوان بیشتر بخوانید.

سرطان چقدر شایع است؟

بر اساس گزارش انجمن cancer آمریکا، تا سال 2019 از هر 2 مرد 1 نفر و از هر 3 زن 1 نفر به سرطان مبتلا می شوند و بیش از 16.9 میلیون نفر در ایالات متحده با سرطان زندگی می کردند.

شایع ترین سرطان ها در ایالات متحده عبارتند از:

سرطان سینه: سرطان سینه شایع ترین نوع سرطان است. بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. اما حدود 1٪ از تمام موارد سرطان پستان بر مردان تأثیر می گذارد.
سرطان ریه: سرطان ریه دومین سرطان شایع است. دو نوع سرطان ریه وجود دارد: سرطان سلول غیر کوچک و سرطان ریه سلول کوچک.
سرطان پروستات: این سرطان از هر 9 مرد یک نفر را مبتلا می کند. در رابطه با سرطان پروستات بیشتر بخوانید.
سرطان کولورکتال: سرطان روده بزرگ و سرطان رکتوم بر قسمت های مختلف دستگاه گوارش شما تأثیر می گذارد.
سرطان های خون: لوسمی و لنفوم شایع ترین سرطان های خون هستند.

در رابطه با سرطان حنجره ، سرطان چشم و سرطان دهان بیشتر بخوانید.

علل ابتلا به سرطان

دلایل زیادی برای cancer وجود دارد و برخی از آنها قابل پیشگیری هستند.

عوامل خطر قابل پیشگیری سرطان عبارتند از:

• سیگار کشیدن
• مصرف زیاد الکل
• اضافه وزن بدن
• عدم تحرک بدنی
• تغذیه ضعیف
• عفونت ویروس پاپیلومای انسانی

سایر عوامل خطر cancer قابل پیشگیری نیستند. در حال حاضر، مهم ترین عامل خطر غیرقابل پیشگیری، سن است. با توجه به انجمن cancer آمریکا (ACS)، پزشکان در ایالات متحده 88٪ موارد سرطان را در افراد 50 ساله یا بالاتر تشخیص می دهند.

آیا سرطان ژنتیکی است؟

عوامل ژنتیکی می توانند در ایجاد cancer نقش داشته باشند.

کد ژنتیکی یک فرد به سلول های آنها می گوید که چه زمانی تقسیم شوند و منقضی شوند. تغییرات در ژن‌ها می‌تواند منجر به دستورالعمل‌های نادرست و سرطان شود.

ژن‌ها همچنین بر تولید پروتئین‌های سلولی تأثیر می‌گذارند و پروتئین‌ها حاوی بسیاری از دستورالعمل‌های رشد و تقسیم سلولی هستند.

برخی از ژن ها پروتئین هایی را تغییر می دهند که معمولاً سلول های آسیب دیده را ترمیم می کنند. این می تواند به استعداد ابتلا به cancer منجر شود. اگر والدینی این ژن ها را داشته باشند، ممکن است دستورالعمل های تغییر یافته را به فرزندان خود منتقل کنند. پزشک ممکن است از این به عنوان یک جهش ژنی ارثی یاد کند. این جهش ها ممکن است در ایجاد تا 10٪ موارد سرطان کمک کنند.

برخی از جهش های ژنتیکی که خطر ابتلا به cancer را افزایش می دهند پس از تولد رخ می دهند. متخصصان مراقبت های بهداشتی از این تغییرات به عنوان “جهش های ژنی اکتسابی” یاد می کنند. علل احتمالی شامل سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. این تغییرات ژنتیکی بیشتر از جهش های ژنی ارثی باعث سرطان می شوند.

تغییرات دیگری که می تواند منجر به سرطان شود در سیگنال های شیمیایی رخ می دهد که تعیین می کند سلول ها چگونه ژن های خاص را روشن و خاموش می کنند. پزشکان ممکن است این تغییرات را “تغییرات اپی ژنتیک” بنامند.

علائم سرطان

سرطان یک بیماری پیچیده است. فرد می تواند سال ها بدون بروز علائم به سرطان مبتلا شود. در موارد دیگر، cancer ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد کند که خیلی سریع بدتر می شوند. بسیاری از علائم سرطان شبیه سایر بیماری ها است. داشتن علائم خاص به این معنی نیست که فرد سرطان دارد. به طور کلی، هر زمان که تغییری در بدن رخ داد که بیش از دو هفته طول کشید، باید با پزشک صحبت کند.

برخی از علائم شایع اولیه سرطان عبارتند از:

• کاهش وزن غیر قابل توضیح
• خستگی مزمن.
• درد مداوم
• تب که بیشتر در شب رخ می دهد.
• تغییرات پوست، به ویژه خال هایی که شکل و اندازه را تغییر می دهند یا خال های جدید.

در صورت عدم درمان، سرطان ممکن است علائم دیگری ایجاد کند، از جمله:

• کبودی یا خونریزی راحت تر.
• توده ها یا برجستگی های زیر پوست که از بین نمی روند.
• دشواری در تنفس.
• مشکل در بلع.

نحوه پیشگیری از سرطان

بین 30 تا 50 درصد از مرگ و میرهای ناشی از cancer را می توان با اصلاح یا اجتناب از عوامل خطر کلیدی و اجرای استراتژی های پیشگیری مبتنی بر شواهد موجود، پیشگیری کرد. بار سرطان را می توان از طریق تشخیص زودهنگام cancer و مدیریت بیماران مبتلا به سرطان نیز کاهش داد. پیشگیری همچنین مقرون به صرفه ترین استراتژی بلندمدت را برای کنترل سرطان ارائه می دهد.

اصلاح یا اجتناب از عوامل خطر کلیدی زیر می تواند به پیشگیری از سرطان کمک کند:

• اجتناب از مصرف تنباکو، از جمله سیگار و تنباکوی بدون دود؛
• حفظ وزن سالم؛
• رژیم غذایی سالم همراه با میوه و سبزیجات فراوان داشته باشید؛
• به طور منظم تمرین کن؛
• محدود کردن مصرف الکل؛
• انجام رابطه جنسی ایمن؛
• واکسینه شدن در برابر هپاتیت B و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)؛ در رابطه با آزمایش HPV  و آزمایش پاپ اسمیر بیشتر بخوانید.
• کاهش قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش؛
• جلوگیری از قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزان غیر ضروری (به عنوان مثال، به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض شغلی، اطمینان از استفاده ایمن و مناسب پزشکی از پرتو در تشخیص و درمان).
• اجتناب از آلودگی هوای شهری و دود داخل ساختمان ناشی از استفاده خانگی از سوخت جامد.
• دریافت مراقبت های پزشکی منظم؛ و
• برخی از عفونت های مزمن نیز از عوامل خطر سرطان هستند. احتمال ابتلا به cancer از طریق عفونت های مزمن در کشورهای با درآمد کم و متوسط بیشتر است.

نحوه تشخیص سرطان

پزشکان تشخیص سرطان را با انجام یک معاینه فیزیکی جامع آغاز می کنند. آنها از فرد می خواهند که علائم خود را شرح دهند. آنها ممکن است در مورد سابقه پزشکی خانوادگی بپرسند. آنها همچنین ممکن است آزمایش های زیر را انجام دهند:

• آزمایشات خون
• تست های تصویربرداری
• بیوپسی ها

در رابطه با آزمایش سرطان و نحوه تشخیص سرطان معده بیشتر بخوانید.

آزمایشات خون

آزمایش خون برای سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شمارش کامل خون (CBC): آزمایش CBC سلول های خونی شما را اندازه گیری و شمارش می کند. در رابطه با آزمایش CBC بیشتر بخوانید.
تومور مارکرها: تومور مارکرها موادی هستند که سلول های سرطانی آزاد می کنند یا سلول های طبیعی در پاسخ به سلول های سرطانی آزاد می کنند.
آزمایشات پروتئین خون: پزشکان از فرآیندی به نام الکتروفورز برای اندازه گیری ایمونوگلوبولین ها استفاده می کنند. سیستم ایمنی بدن با ترشح ایمونوگلوبولین ها به سرطان های خاص واکنش نشان می دهد. 

مطلب پیشنهادی: CRP و ESR در آزمایش خون چیست؟
آزمایش‌های سلول تومور در گردش: تومورهای سرطانی ممکن است سلول‌ها را از بین ببرند. ردیابی سلول های تومور به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا فعالیت cancer را نظارت کنند.

تست های تصویربرداری

تست های تصویربرداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

توموگرافی کامپیوتری سی تی اسکن: سی تی اسکن محل تومورهای سرطانی و تاثیر آن بر اندام ها و استخوان ها را بررسی می کند.
اشعه ایکس: اشعه ایکس از مقادیر مطمئنی از اشعه برای ایجاد تصاویری از استخوان ها و بافت های نرم شما استفاده می کند.
اسکن تست انتشار پوزیترون (PET): اسکن های PET تصاویری از اندام ها و بافت ها را در محل کار تولید می کنند. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای تشخیص علائم اولیه سرطان استفاده کنند.
اولتراسوند: سونوگرافی از امواج صوتی با شدت بالا استفاده می کند که ساختارهای داخل بدن را نشان می دهد.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI از یک آهنربای بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از اندام‌ها و سایر ساختارهای داخل بدن استفاده می‌کند.
ید متا یدوبنزیل گوانیدین (MIGB): این آزمایش تصویربرداری هسته ای به تشخیص cancer از جمله تومورهای کارسینوئید و نوروبلاستوما کمک می کند.

بیوپسی ها

بیوپسی روشی است که پزشکان برای به دست آوردن سلول ها، بافت ها، مایعات یا رشدهایی که زیر میکروسکوپ بررسی می کنند انجام می دهند. انواع مختلفی از بیوپسی وجود دارد:

بیوپسی سوزنی: این آزمایش را می توان آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی با سوزن ظریف نامید. پزشکان از یک سوزن و سرنگ نازک توخالی برای استخراج سلول، مایع یا بافت از توده های مشکوک استفاده می کنند. بیوپسی سوزنی اغلب برای کمک به تشخیص سرطان سینه، سرطان تیروئید یا سرطان در غدد لنفاوی انجام می شود. در رابطه با سرطان تیروئید و سرطان سینه بیشتر بخوانید.
بیوپسی پوست: پزشکان نمونه کوچکی از پوست را برای تشخیص سرطان پوست برمی دارند. در رابطه با سرطان پوست بیشتر بخوانید.
بیوپسی مغز استخوان: پزشکان نمونه کوچکی از مغز استخوان را برمی دارند تا بتوانند نمونه را برای علائم بیماری از جمله سرطان در مغز استخوان آزمایش کنند.
بیوپسی آندوسکوپی یا لاپاراسکوپی: این نمونه‌برداری‌ها از آندوسکوپ یا لاپاراسکوپ برای دیدن داخل بدن استفاده می‌کنند. با هر دوی این روش ها یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود و ابزار لازم وارد می شود. آندوسکوپ یک لوله نازک و منعطف با یک دوربین در نوک آن، همراه با یک ابزار برش برای برداشتن نمونه است. لاپاراسکوپ دامنه کمی متفاوت است.
بیوپسی برش: برای این نمونه‌برداری‌های باز، جراح بدن را برش می‌دهد و احتمالا کل تومور برداشته می‌شود (بیوپسی اکسیزیونال) یا بخشی از تومور برداشته می‌شود (بیوپسی برشی) برای آزمایش یا درمان آن.
بیوپسی بعد از عمل: این آزمایش را می توان بیوپسی سکشن منجمد نامید. بافت بلافاصله برداشته و آزمایش می شود. نتایج به زودی پس از عمل ظاهر می شود، بنابراین اگر فرد به درمان نیاز دارد، می تواند بلافاصله شروع کند.

آزمایش ژنتیک

سرطان ممکن است زمانی رخ دهد که یک ژن جهش پیدا کند یا چندین ژن که با هم کار می کنند جهش کنند. محققان بیش از 400 ژن مرتبط با رشد سرطان را شناسایی کرده اند. افرادی که این ژن ها را از والدین بیولوژیکی خود به ارث می برند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به cancer باشند. پزشکان ممکن است آزمایش ژنتیک را برای سرطان توصیه کنند اگر فرد یک نوع سرطان ارثی داشته باشد. آنها همچنین ممکن است آزمایش ژنتیکی را برای انجام درمانی انجام دهند که ژن های سرطانی خاص را هدف قرار می دهد. آنها از نتایج آزمایش برای ایجاد تشخیص استفاده می کنند. همچنین یک عدد یا مرحله را به تشخیص اختصاص می دهند. هر چه این تعداد بیشتر باشد، سرطان بیشتر گسترش یافته است.

مرحله سرطان چگونه تعیین می شود؟

پزشکان از سیستم های مرحله بندی cancer برای برنامه ریزی درمان و ایجاد پیش آگهی یا نتیجه مورد انتظار استفاده می کنند. TNM پرکاربردترین سیستم مرحله بندی cancer است. T مخفف تومور اولیه است. N مخفف غدد لنفاوی است و نشان می دهد که آیا تومور به غدد لنفاوی گسترش یافته است یا خیر. M مخفف متاستاز است، زمانی که سرطان گسترش می یابد.

چهار مرحله سرطان چیست؟

اکثر سرطان ها چهار مرحله دارند. مرحله خاص توسط چند عامل مختلف از جمله اندازه و محل تومور تعیین می شود:

• مرحله اول: cancer در ناحیه کوچکی موضعی است و به غدد لنفاوی یا سایر بافت ها گسترش نیافته است.
• مرحله دوم: cancer رشد کرده است، اما گسترش نیافته است.
• مرحله سوم: cancer بزرگتر شده و احتمالاً به غدد لنفاوی یا سایر بافت ها گسترش یافته است.
• مرحله چهارم: cancer به سایر اندام ها یا نواحی بدن گسترش یافته است. این مرحله به عنوان سرطان متاستاتیک یا پیشرفته نیز شناخته می شود.

اگرچه مراحل یک تا چهار رایج‌ترین هستند، اما مرحله 0 نیز وجود دارد. این مرحله اولیه سرطانی را توصیف می‌کند که به صورت موضعی در ناحیه‌ای شروع شده است. سرطان هایی که هنوز در مرحله 0 هستند معمولا به راحتی قابل درمان هستند و توسط اکثر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی پیش سرطانی در نظر گرفته می شوند.

نحوه مدیریت سرطان

cancer در صورت شناسایی زودهنگام به احتمال زیاد به درمان موثر پاسخ می دهد و در نتیجه احتمال زنده ماندن بیشتر و همچنین عوارض کمتر و درمان کم هزینه تر را به همراه دارد.

در رابطه با فوبیای بیماری سرطان بیشتر بخوانید.

دو استراتژی متمایز وجود دارد که تشخیص زودهنگام را ترویج می کند:

• تشخیص زودهنگام موارد سرطانی علامت دار را در اولین مرحله ممکن شناسایی می کند.
• هدف غربالگری شناسایی افراد مبتلا به ناهنجاری های حاکی از سرطان خاص یا پیش سرطانی است که هیچ علامتی ایجاد نکرده اند و آنها را به سرعت برای تشخیص و درمان ارجاع می دهد.

گزینه های درمانی شامل جراحی، داروهای سرطان و/یا رادیوتراپی، به تنهایی یا ترکیبی است. یک تیم چند رشته ای از متخصصان سرطان، بهترین برنامه درمانی ممکن را بر اساس نوع تومور، مرحله cancer، بالینی و عوامل دیگر توصیه می کنند. انتخاب درمان باید بر اساس ترجیحات بیماران و در نظر گرفتن ظرفیت سیستم بهداشتی انجام شود.

مراقبت تسکینی که بر بهبود کیفیت زندگی بیماران و خانواده های آنها تمرکز دارد، جزء ضروری مراقبت از cancer است. مراقبت بقا شامل یک برنامه دقیق برای نظارت بر عود سرطان و تشخیص سرطان های جدید، ارزیابی و مدیریت اثرات بلندمدت مرتبط با سرطان و/یا درمان آن، و خدماتی برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای بازماندگان سرطان است.

روش های درمان سرطان

پزشکان معمولاً درمان‌هایی را بر اساس نوع cancer، مرحله تشخیص آن و سلامت کلی فرد تجویز می‌کنند.

برخی از نمونه های درمان سرطان عبارتند از:

شیمی درمانی

شیمی درمانی یکی از رایج ترین درمان های سرطان است. از داروهای قوی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. ممکن است شیمی درمانی را به صورت قرص یا داخل وریدی (از طریق سوزن به داخل ورید) دریافت کنید. در برخی موارد، پزشکان ممکن است بتوانند شیمی درمانی را به ناحیه خاص آسیب دیده هدایت کنند.

هدف شیمی درمانی کشتن سلول های سرطانی با داروهایی است که سلول های در حال تقسیم سریع را هدف قرار می دهند. این داروها همچنین می توانند به کوچک کردن تومورها کمک کنند، اما عوارض جانبی آن می تواند شدید باشد.

هورمون درمانی

گاهی اوقات، پزشکان هورمون هایی را تجویز می کنند که سایر هورمون های cancer زا را مسدود می کنند. برای مثال، مردان ممکن است هورمون‌هایی دریافت کنند تا تستوسترون (که به سرطان پروستات کمک می‌کند) کمتر از حد معمول نگه دارند.

هورمون درمانی شامل مصرف داروهایی است که نحوه عملکرد برخی هورمون‌ها را تغییر می‌دهند یا با توانایی بدن در تولید آنها تداخل می‌کنند. هنگامی که هورمون ها نقش مهمی دارند، مانند سرطان پروستات و سینه، این یک رویکرد رایج است.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی از داروها و درمان های دیگر برای تقویت سیستم ایمنی و تشویق آن به مبارزه با سلول های سرطانی استفاده می کند. به بیان دیگر ایمونوتراپی یک درمان cancer است که سیستم ایمنی را برای مبارزه با این بیماری درگیر می کند. درمان ممکن است درمان بیولوژیکی نامیده شود.

اصلاح کننده پاسخ بیولوژیکی

این درمان سیستم ایمنی را تحریک می کند و به عملکرد موثرتر کمک می کند. این کار را با تغییر فرآیندهای طبیعی بدن انجام می دهد.

پرتودرمانی

پرتودرمانی از پرتوهای با دوز بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. همچنین، پزشک ممکن است استفاده از پرتو را برای کوچک کردن تومور قبل از جراحی یا کاهش علائم مرتبط با تومور توصیه کند.

این درمان سلول های سرطانی را با دوزهای بالای اشعه از بین می برد. پزشک ممکن است پرتودرمانی و شیمی درمانی را ترکیب کند.

پیوند سلول های بنیادی

این درمان که پیوند سلول های بنیادی نیز نامیده می شود، سلول های بنیادی آسیب دیده را با سلول های سالم جایگزین می کند. پیوند اتولوگ از ذخیره سلول های بنیادی سالم استفاده می کند. پیوند آلوژنیک از سلول های بنیادی اهدایی فرد دیگری استفاده می کند.

پیوند سلول های بنیادی می تواند به ویژه برای افراد مبتلا به سرطان های مرتبط با خون، مانند لوسمی یا لنفوم مفید باشد. این شامل حذف سلول‌هایی مانند گلبول‌های قرمز یا سفید است که شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی از بین برده‌اند. تکنسین های آزمایشگاه سپس سلول ها را تقویت کرده و دوباره به بدن برمی گردانند.

جراحی

هنگامی که فرد مبتلا به تومور سرطانی است، جراحی اغلب بخشی از برنامه درمانی است. همچنین، جراح ممکن است غدد لنفاوی را برای کاهش یا جلوگیری از گسترش بیماری بردارد.

تومورهای سرطانی که گسترش نیافته اند ممکن است با جراحی برداشته شوند. ارائه دهنده پزشک ممکن است این نوع درمان را توصیه کند. این درمان ترکیبی از جراحی با شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای کوچک کردن تومور قبل از جراحی یا کشتن سلول های سرطانی که ممکن است بعد از جراحی باقی بمانند، می شود.

درمان های هدفمند

درمان هدفمند یک درمان cancer است که تغییرات ژنتیکی یا جهش هایی را که سلول های سالم را به سلول های سرطانی تبدیل می کند، هدف قرار می دهد.

درمان های هدفمند عملکردهایی را در سلول های سرطانی انجام می دهند تا از تکثیر آنها جلوگیری کنند. آنها همچنین می توانند سیستم ایمنی بدن را تقویت کنند. دو نمونه از این درمان‌ها، داروهای مولکولی کوچک و آنتی‌بادی‌های مونوکلونال هستند.

پزشکان اغلب از بیش از یک نوع درمان برای به حداکثر رساندن اثربخشی استفاده می کنند.

انواع سرطان

طبق اعلام موسسه ملی cancer که سرطان های پوست غیرملانومایی را از این یافته ها مستثنی کرد، شایع ترین نوع cancer در ایالات متحده سرطان سینه و پس از آن سرطان های ریه و پروستات است.

مطلب پیشنهادی: نحوه تشخیص سرطان پروستات

سالانه بیش از 40000 نفر در کشور به یکی از انواع سرطان زیر مبتلا می شوند:

• مثانه
• کولون و رکتوم
• آندومتر
• کلیه (در رابطه با سرطان کلیه بیشتر بخوانید.)
• سرطان خون (در رابطه با سرطان خون بیشتر بخوانید.)
• کبد
• ملانوما
• لنفوم غیر هوچکین
• پانکراس (در رابطه با سرطان پانکراس بیشتر بخوانید.)
• تیروئید

اشکال دیگر کمتر رایج است. طبق گزارش موسسه ملی cancer، بیش از 100 نوع سرطان وجود دارد. در رابطه با سرطان معده و سرطان تخمدان بیشتر بخوانید.

توسعه سرطان و تقسیم سلولی

پزشکان cancer را بر اساس محل آن در بدن و بافت هایی که در آن تشکیل می شود طبقه بندی می کنند.

به عنوان مثال، سارکوم ها در استخوان ها یا بافت های نرم رشد می کنند، در حالی که کارسینوم ها در سلول هایی که سطوح داخلی یا خارجی بدن را می پوشانند تشکیل می شوند. کارسینوم سلول بازال در پوست ایجاد می شود، در حالی که آدنوکارسینوم می تواند در غدد ایجاد شود.

هنگامی که سلول های سرطانی به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند، اصطلاح پزشکی برای این متاستاز است.

یک فرد همچنین می تواند همزمان بیش از یک نوع سرطان داشته باشد.

عوارض جانبی درمان سرطان چیست؟

پزشکان برای متعادل کردن درمان تلاش می کنند تا cancer را بدون عوارض جانبی مضر یا ماندگار از بین ببرد. با این حال، تمام درمان های سرطان دارای عوارض جانبی هستند. برخی از درمان ها عوارض جانبی ایجاد می کنند که تا سال ها پس از اتمام درمان باقی می مانند. بسیاری از افراد از مراقبت های تسکینی بهره مند می شوند که علائم سرطان و عوارض جانبی درمان را کاهش می دهد. شایع ترین عوارض جانبی درمان سرطان عبارتند از:

• کم خونی.
• تهوع و استفراغ.
• خستگی.
• درد.

چشم انداز سرطان

بهبود در تشخیص سرطان، افزایش آگاهی از خطرات سیگار و کاهش مصرف دخانیات، همگی به کاهش سال به سال تعداد تشخیص‌ها و مرگ‌ومیرهای cancer کمک کرده‌اند.

طبق گزارش ACS، نرخ کلی مرگ و میر ناشی از cancer بین سال‌های 1991 تا 2020 33 درصد کاهش یافته است.

زمانی که فردی به cancer مبتلا می شود، دیدگاه او به گسترش بیماری و نوع، شدت و محل آن بستگی دارد.

در حال حاضر، افراد بیشتری از سرطان معالجه می شوند یا مدت طولانی تری با cancer زندگی می کنند. به طور کلی، افراد مبتلا به سرطان که قبل از گسترش آن تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اند، چشم انداز خوبی دارند.

اما هر فرد چشم انداز خود را دارد. پزشک پیش آگهی را بر اساس عواملی از قبیل موارد زیر تعیین می کند:

• سلامت کلی
• نوع سرطان
• مرحله سرطان
• چگونگی پاسخ به درمان

سلامت کلی شما، نوع سرطانی که دارید، مرحله آن و نحوه پاسخگویی شما به درمان، همگی بر پیش آگهی شما تأثیر می گذارند.
پزشک بهترین منبع شما برای اطلاعات پیش آگهی است. آنها شرایط شما را می دانند و شما را می شناسند.

نجات از سرطان چیست؟

اگر فردی سرطان دارد، بازمانده سرطان می باشد. نجات از cancer از روزی که تشخیص سرطان را دریافت می کند شروع می شود و تا پایان عمر ادامه می یابد. به عنوان یک نجات یافته از cancer، احتمالاً چالش ها یا عوارض زیادی را تجربه خواهد کرد.

عودسرطان

گاهی اوقات، درمان cancer تمام سلول های سرطانی را از بین نمی برد. این سلول ها می توانند به تومورهای سرطانی جدید تبدیل شوند. سرطانی که عود می کند، یا سرطان عودکننده، ممکن است در همان محل سرطان اصلی، در غدد لنفاوی مجاور ظاهر شود یا به اندام ها و بافت های دورتر از محل اصلی گسترش یابد.

سرطان دوم

سرطان دوم یک cancer جدید است. افرادی که سرطان دوم دارند ممکن است در همان اندام یا ناحیه بدن خود سرطان داشته باشند که cancer اول است، اما این نوع سرطان متفاوت از سرطان قبلی است. همچنین ممکن است در نواحی مختلف بدنشان سرطان داشته باشند. سرطان های دوم شایع تر هستند، زیرا افراد بیشتری با سرطان زندگی می کنند.

خستگی سرطان

خستگی سرطان یک احساس خستگی شدید است که با استراحت بیشتر کمکی نمی کند. برخی از افراد دچار خستگی مزمن سرطانی هستند که پس از پایان درمان ادامه می یابد.

درد سرطان

برخی از درمان های cancer دارای عوارض جانبی پایداری هستند که ممکن است باعث درد شوند. یک مطالعه نشان داد که 39 درصد از افرادی که درمان سرطان را تکمیل کردند، درد مزمن داشتند. نوروپاتی محیطی نمونه ای از دردی است که ممکن است پس از درمان باقی بماند.

مه مغزی شیمی درمانی

مه مغزی شیمی درمانی (مغز شیمی درمانی) زمانی اتفاق می افتد که درمان سرطان یا cancer بر توانایی فرد برای به خاطر سپردن یا عمل بر روی اطلاعات تأثیر بگذارد. حدود 75 درصد از افرادی که تحت درمان سرطان قرار می گیرند به پزشک خود می گویند که با حافظه، تمرکز و توانایی آنها در انجام وظایف مشکل دارند.

سوالات متداول

در زیر چند پرسش و پاسخ رایج در مورد سرطان آورده شده است.

چگونه سرطان را قبل از اینکه شروع به ایجاد مشکلات جدی برای سلامت کنیم، تشخیص دهم؟

برخی از سرطان ها علائم اولیه را ایجاد می کنند، اما برخی دیگر تا زمانی که پیشرفته تر نشده باشند، علائم را نشان نمی دهند. بسیاری از این علائم اغلب ناشی از علل غیر مرتبط با cancer هستند.

بهترین راه برای تشخیص زودهنگام سرطان، گزارش هر گونه علائم غیرعادی و مداوم به پزشک است تا بتواند در مورد هر آزمایش دیگری که ممکن است مورد نیاز باشد، مشاوره ارائه دهد.

آیا افراد مبتلا به سرطان می توانند عمر طولانی داشته باشند؟

چشم انداز هر فرد بسته به نوع سرطانی که دارد و سایر عوامل مانند سلامت کلی آنها و اینکه آیا بیماری گسترش یافته است متفاوت است.

با این حال، ACS نشان می دهد که نرخ کلی مرگ و میر ناشی از cancer بین سال های 1991 تا 2020 33٪ کاهش یافته است.

یک فرد بدون اینکه بداند چقدر می تواند با سرطان زندگی کند؟

برخی از انواع سرطان در مراحل اولیه علائمی ایجاد نمی کنند. بنابراین، ممکن است فرد تا زمانی که این بیماری به مراحل پیشرفته‌تر نرسد، نداند که با این بیماری زندگی می‌کند.

به عنوان مثال، تحقیقات نشان می دهد که تومورهای کارسینوئید ممکن است سال ها با هیچ علامتی ظاهر نشوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

با پزشک در مورد مشکلاتی که در طول درمان سرطان تجربه می کنید، صحبت کنید. اگر متوجه شدید با تیم انکولوژی تماس بگیرید:

• تب 101 درجه فارنهایت (38.33 درجه سانتیگراد) یا بالاتر.
• سردردهای شدید.
• لرز
• سرفه های مداوم.
• تنگی نفس.
• زخم روی لب ها یا در دهان.
• کاهش وزن ناگهانی بیش از پنج پوند.
• استفراغ بیش از حد (سه بار در ساعت به مدت سه ساعت یا بیشتر).
• وجود خون در ادرار یا مدفوع.
• خونریزی یا کبودی زیاد.

جمع بندی

سرطان باعث می شود سلول ها به طور غیرقابل کنترلی تقسیم شوند. همچنین از مرگ آنها در نقطه طبیعی چرخه زندگی خود جلوگیری می کند.

عوامل ژنتیکی و انتخاب سبک زندگی، مانند سیگار کشیدن، می تواند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد. چندین عنصر بر راه های ارتباط DNA با سلول ها و هدایت تقسیم و مرگ آنها تأثیر می گذارد.

پس از سرطان پوست غیر ملانوما، سرطان سینه شایع ترین نوع در ایالات متحده است.

درمان ها به طور مداوم در حال بهبود هستند. نمونه هایی از روش های فعلی شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی است. برخی از افراد از گزینه های جدیدتری مانند پیوند سلول های بنیادی و پزشکی دقیق سود می برند.

میزان تشخیص و مرگ و میر cancer سالانه کاهش می یابد.