سرطان پروستات: انواع، علائم، علل، پیشگیری و درمان

مقدمه: سرطان پروستات معمولاً به کندی رشد می کند، بنابراین ممکن است تا سال ها هیچ نشانه ای وجود نداشته باشد. سرطان پروستات زمانی شروع می شود که سلول های غده پروستات شروع به رشد خارج از کنترل می کنند. پروستات غده ای است که فقط در مردان یافت می شود. مقداری از مایعی که بخشی از مایع منی است را می سازد.

پروستات

پروستات در زیر مثانه (ارگان توخالی که در آن ادرار ذخیره می شود) و جلوی راست روده (آخرین قسمت روده) قرار دارد. درست در پشت پروستات غددی به نام وزیکول منی وجود دارد که بیشتر مایع منی را می سازد. مجرای ادرار که لوله ای است که ادرار و مایع منی را از طریق آلت تناسلی به خارج از بدن می رساند، از مرکز پروستات می گذرد.

پروستات با بالا رفتن سن مرد تمایل به رشد دارد. در مردان جوان تر، اندازه آن به اندازه یک گردو است، اما در مردان مسن می تواند بسیار بزرگتر باشد. وظیفه اصلی پروستات تولید مایع سفید غلیظی است که در صورت مخلوط شدن با اسپرم تولید شده توسط بیضه، مایع منی تولید می کند.

علل سرطان پروستات

علل سرطان پروستات تا حد زیادی ناشناخته است. اما برخی موارد می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

با افزایش سن احتمال ابتلا به سرطان پروستات افزایش می یابد. بیشتر موارد در مردان 50 ساله یا بالاتر ایجاد می شود.

به دلایلی که هنوز مشخص نشده است، سرطان پروستات در مردان سیاه پوست بیشتر و در مردان آسیایی کمتر شایع است.

مردانی که پدر یا برادرشان به سرطان پروستات مبتلا شده اند، خودشان اندکی در معرض خطر هستند.

تحقیقات اخیر همچنین نشان می دهد که چاقی خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.

علائم سرطان پروستات

علائم سرطان پروستات معمولاً تا زمانی که پروستات به اندازه‌ای بزرگ نباشد که بر لوله‌ای که ادرار را از مثانه به خارج از آلت تناسلی (مثانه مجرای ادرار) می‌برد، تأثیر بگذارد ظاهر نمی‌شود.

وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است متوجه موارد زیر شوید:

• افزایش نیاز به ادرار کردن
• زور زدن در حین ادرار کردن
• احساس اینکه مثانه به طور کامل تخلیه نشده است

این علائم را نباید نادیده گرفت، اما به معنای ابتلا به سرطان پروستات نیست.

به احتمال زیاد علت آنها چیز دیگری است، مانند بزرگ شدن پروستات.

آزمایشات لازم برای تشخیص سرطان پروستات

هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص سرطان پروستات وجود ندارد.

تمام آزمایش‌هایی که برای کمک به تشخیص این بیماری استفاده می‌شوند دارای مزایا و خطراتی هستند که پزشک باید با شما در میان بگذارد.

رایج ترین آزمایشات مورد استفاده برای سرطان پروستات عبارتند از:

• آزمایش خون
• معاینه فیزیکی پروستات (معروف به معاینه رکتوم دیجیتال یا DRE)
• اسکن MRI
• بیوپسی

درباره آزمایش خون بیشتر بدانید.

سرطان پروستات با یک آزمایش خون قابل تشخیص شد.

تست PSA

آزمایش خون که آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) نام دارد، سطح PSA را اندازه گیری می کند و ممکن است به تشخیص زودهنگام سرطان پروستات کمک کند.

دررابطه با آزمایش پروستات PSA + نحوه انجام آن بیشتر بخوانید.

اگر بالای 50 سال دارید، می توانید از پزشک عمومی بخواهید که آزمایش PSA را برای شما تجویز کند.

آزمایش‌های PSA معمولاً برای غربالگری سرطان پروستات استفاده نمی‌شوند، زیرا نتایج می‌توانند غیرقابل اعتماد باشند.

سطح PSA همچنین می تواند توسط سایر شرایط غیر سرطانی افزایش یابد.

درنتیجه افزایش سطح PSA نمی تواند به پزشک بگوید که فرد سرطان پروستات تهدید کننده زندگی دارد یا خیر.

اگر سطح PSA افزایش یافته است، ممکن است به فرد یک اسکن MRI از پروستات پیشنهاد شود تا به پزشکان در تصمیم گیری در مورد نیاز به آزمایشات و درمان بیشتر کمک کند.

مطالعه بیشتر: نحوه تشخیص سرطان پروستات

انواع سرطان پروستات

تقریباً تمام سرطان های پروستات آدنوکارسینوم هستند. این سرطان ها از سلول های غده در پروستات (سلول هایی که مایع پروستات را که به مایع منی اضافه می شود می سازند) ایجاد می شوند.

انواع دیگر سرطان که می تواند در پروستات شروع شود عبارتند از:

• کارسینوم سلول کوچک (کارسینوم سلول های عصبی غدد درون ریز)
• سایر تومورهای عصبی غدد درون ریز (از جمله کارسینوم سلول بزرگ)
• کارسینوم سلول انتقالی
• سارکوم ها

این انواع دیگر سرطان نادر هستند. اگر به فرد گفته شود که سرطان پروستات دارد، به احتمال زیاد آدنوکارسینوما است.

برخی از سرطان های پروستات می توانند به سرعت رشد کرده و گسترش یابند، اما بیشتر آنها به کندی رشد می کنند.

شرایط احتمالی پیش سرطانی پروستات

برخی تحقیقات نشان می دهد که سرطان پروستات ممکن است در برخی موارد به عنوان یک وضعیت پیش سرطانی شروع شود. این شرایط گاهی اوقات زمانی که مردی بیوپسی پروستات (برداشتن تکه های کوچک پروستات برای جستجوی سرطان) می شود، مشاهده می شود.

نئوپلازی داخل اپیتلیال پروستات (PIN)

در PIN، سلول‌های پروستات وقتی با میکروسکوپ دیده می‌شوند طبیعی به نظر نمی‌رسند، اما سلول‌های غیرطبیعی به نظر نمی‌رسند که به سایر قسمت‌های پروستات حمله می‌کنند (مانند سلول‌های سرطانی). PIN سرطان نیست، اما گاهی اوقات می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات شود.

بر اساس نحوه ظاهر الگوهای سلول ها، پین به صورت زیر طبقه بندی می شود:

• اگر الگوی سلول های پروستات تقریباً طبیعی به نظر برسد، پین درجه پایین، یا
• اگر الگوی سلول‌ها غیرعادی‌تر به نظر برسد، پین درجه بالا

معمولا تصور نمی شود که PIN درجه پایین با خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان مرتبط باشد.

اگر PIN درجه بالایی دارید، ممکن است در طول زمان خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهید. با این حال، اغلب PIN درجه بالا به سرطان تبدیل نمی شود.

آتروفی التهابی پرولیفراتیو (PIA)

در PIA، سلول های پروستات کوچکتر از حد طبیعی به نظر می رسند و نشانه هایی از التهاب در آن ناحیه دیده می شود. PIA سرطان نیست و هنوز مشخص نیست که آیا PIA ممکن است منجر به PIN با درجه بالا یا سرطان پروستات شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد شرایط غیر سرطانی که ممکن است در بیوپسی پروستات مشاهده شود، از جمله PIN، به تست هایی برای تشخیص و مرحله سرطان پروستات نیاز خواهید داشت.

درمان سرطان پروستات

اگر فرد سرطان پروستات داشته باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.

اگر سرطان در مراحل اولیه است و علائمی ایجاد نمی کند، پزشک ممکن است «انتظار هوشیارانه» یا «نظارت فعال» را پیشنهاد کند.

بهترین گزینه به سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد. هر دو گزینه شامل نظارت دقیق بر وضعیت است.

برخی از موارد سرطان پروستات در صورت درمان در مراحل اولیه قابل درمان هستند.

درمان ها عبارتند از:

• برداشتن پروستات با جراحی
• رادیوتراپی – به تنهایی یا در کنار هورمون درمانی

برخی از موارد تنها در مراحل بعدی، زمانی که سرطان گسترش یافته است، تشخیص داده می شود.

اگر سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد و قابل درمان نباشد، درمان بر افزایش طول عمر و تسکین علائم متمرکز است.

همه گزینه های درمانی خطر عوارض جانبی قابل توجهی از جمله اختلال نعوظ و علائم ادراری مانند نیاز به استفاده فوری یا بیشتر از توالت را دارند.

به همین دلیل، ممکن است فرد تصمیم بگیرد که درمان را تا زمانی که خطر گسترش سرطان وجود داشته باشد به تعویق بیندازد.

درمان های جدیدتر، مانند سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (HIFU) و کرایوتراپی، هدفشان کاهش این عوارض جانبی است.

برخی از بیمارستان ها ممکن است آنها را به عنوان جایگزینی برای جراحی، رادیوتراپی یا هورمون درمانی ارائه دهند.

اما اثربخشی طولانی مدت این درمان ها هنوز مشخص نیست.

زندگی با سرطان پروستات

از آنجایی که سرطان پروستات معمولاً بسیار آهسته پیشرفت می کند، می توانید برای چندین دهه بدون علائم یا نیاز به درمان زندگی کنید.

با این حال، می تواند زندگی بیمار را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر عوارض جانبی احتمالی درمان، تشخیص سرطان پروستات به طور قابل‌توجهی می‌تواند باعث ایجاد احساس اضطراب یا افسردگی در بیمار شود.

ممکن است صحبت در مورد این بیماری با خانواده، دوستان، پزشک عمومی و سایر افراد مبتلا به سرطان پروستات مفید باشد.

اگر سرطان پروستات توانایی  بیمار را برای کار کاهش دهد، حمایت مالی نیز در دسترس است.