آزمایش روماتیسم

آزمایش روماتیسم چیست ؟

آزمایش روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی و التهابی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول های سالم بدن شما حمله می کند و باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت های آسیب دیده بدن می شود. روماتیسم عمدتاً به بسیاری از مفاصل در یک زمان حمله می کند.

RA معمولا مفاصل دست، مچ دست و زانو را درگیر می کند. در مفصل مبتلا به RA، پوشش داخلی مفصل ملتهب می شود و باعث آسیب به بافت مفصل می شود. این آسیب بافتی می تواند باعث درد طولانی مدت یا مزمن، عدم ثبات (عدم تعادل) و تغییر شکل (بدشکل) شود.

RA همچنین می‌تواند سایر بافت‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌هایی مانند ریه‌ها، قلب و چشم‌ها شود.

شما به راحتی می توانید با یک کلیک در آزمایشگاه آرامش ثبت درخواست آزمایش در منزل برای آزمایش HPV را انجام دهید. خبر خوب اینکه بدون پرداخت هزینه ایاب ذهاب و کاملا رایگان !!! بی نظیره نه ؟ همین حالادرخواست بده تا نزدیک ترین نمونه گیر ما به آدرس شما جهت انجام اقدامات لازم مراجعه نماید. نتیجه آزمایش خود را نیز به صورت آنلاین از بخش جواب دهی آنلاین مشاهده نمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با نحوه انجام خدمات آزمایش در منزل و اطلاع از قیمت پکیج های آزمایشگاهی می توانید بر روی دکمه زیر نیز کلیک نمایید.

علائم و نشانه های روماتیسم چیست ؟

علائم و نشانه های RA عبارتند از:

درد یا تیرکشیدن در بیش از یک مفصل
سفتی در بیش از یک مفصل
حساسیت و تورم در بیش از یک مفصل
علائم مشابه در هر دو طرف بدن (مانند هر دو دست یا هر دو زانو)
کاهش وزن
تب
خستگی یا کوفتگی
ضعف

چه چیزی باعث روماتیسم می شود؟

RA نتیجه یک پاسخ ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول های سالم خود حمله می کند. علل خاص RA ناشناخته است، اما برخی از عوامل می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. محققان تعدادی از عوامل ژنتیکی و محیطی را مورد مطالعه قرار داده اند تا تعیین کنند که آیا این عوامل خطر ابتلا به RA را در فرد تغییر می دهد یا خیر.

ویژگی هایی که خطر ابتلا به روماتیسم را افزایش می دهند؟

سن. RA می تواند در هر سنی شروع شود، اما احتمال آن با افزایش سن افزایش می یابد. شروع آرتریت روماتوئید در میان بزرگسالان شصت ساله بیشترین میزان را دارد.
ارتباط جنسی. موارد جدید RA معمولاً در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است.
ژنتیک / صفات ارثی افرادی که با ژن های خاص متولد می شوند بیشتر در معرض ابتلا به RA هستند. این ژن ها که HLA (آنتی ژن لکوسیت انسانی) ژنوتیپ کلاس II نامیده می شوند، همچنین می توانند آرتروز شما را بدتر کنند. خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید زمانی که افراد دارای این ژن ها در معرض عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن یا زمانی که فردی چاق است، بیشتر باشد.
سیگار کشیدن. مطالعات متعدد نشان می دهد که کشیدن سیگار خطر ابتلا به RA را در افراد افزایش می دهد و می تواند بیماری را بدتر کند.
تاریخچه تولد زنده. زنانی که هرگز زایمان نکرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به RA باشند.
مواجهه های اولیه زندگی. شرایط اولیه زندگی برخی ممکن است خطر ابتلا به RA در بزرگسالی را افزایش دهد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید در کودکانی که مادرانشان سیگار می‌کشیدند، دو برابر در بزرگسالی بودند. کودکانی که والدینشان کم درآمد هستند در بزرگسالی در معرض خطر بیشتر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
چاقی. چاقی می تواند خطر ابتلا به RA را افزایش دهد. مطالعاتی که نقش چاقی را بررسی کردند همچنین نشان دادند که هر چه فرد اضافه وزن بیشتری داشته باشد، خطر ابتلا به RA در او بیشتر می‌شود.

ویژگی هایی که خطر ابتلا به روماتیسم را کاهش می دهند؟

برخلاف عوامل خطر فوق که ممکن است خطر ابتلا به RA را افزایش دهند، حداقل یک ویژگی ممکن است خطر ابتلا به RA را کاهش دهد.

شیر دادن. زنانی که شیرخوار خود را با شیر مادر تغذیه می کنند، خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را کاهش می دهند.

روماتیسم چونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص روماتیسم در مراحل اولیه دشوار است زیرا علائم و نشانه های اولیه شبیه بسیاری از بیماری های دیگر است. هیچ آزمایش خون یا یافته فیزیکی برای تایید تشخیص وجود ندارد.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک مفاصل شما را از نظر تورم، قرمزی و گرما بررسی می کند. او همچنین ممکن است رفلکس و قدرت عضلانی شما را بررسی کند.

RA با بررسی علائم، انجام معاینه فیزیکی و انجام اشعه ایکس و آزمایشات آزمایشگاهی تشخیص داده می شود. بهتر است که آرتریت روماتوئید را در مراحل اولیه تشخیص دهید – ظرف 6 ماه پس از شروع علائم – تا افراد مبتلا بتوانند درمان را برای کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری (مثلا آسیب به مفاصل) آغاز کنند. تشخیص و درمان های موثر، به ویژه درمان برای سرکوب یا کنترل التهاب، می تواند به کاهش اثرات مخرب روماتیسم کمک کند.

روماتیسم چونه درمان می شود؟

RA را می توان به طور موثر با دارو(ها) و استراتژی های خود مدیریتی درمان و مدیریت کرد. درمان RA معمولاً شامل استفاده از داروهایی است که بیماری را کند می کند و از تغییر شکل مفصل جلوگیری می کند، به نام داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs). اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی (بیولوژیک) داروهایی هستند که یک درمان خط دوم موثر هستند. علاوه بر داروها، افراد می توانند روماتیسم خود را با استراتژی های خود مدیریتی که ثابت شده اند درد و ناتوانی را کاهش می دهند، مدیریت کنند و به آنها امکان می دهد فعالیت های مهم برای آنها را دنبال کنند. افراد مبتلا به روماتیسم با یادگیری استفاده از پنج استراتژی ساده و موثر برای مدیریت روماتیسم می توانند درد را تسکین دهند و عملکرد مفصل را بهبود بخشند.

درواقع هیچ درمانی برای روماتیسم وجود ندارد. اما مطالعات بالینی نشان می‌دهد که بهبودی علائم زمانی بیشتر است که درمان با داروهایی که به عنوان داروهای ضدروماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) شناخته می‌شوند، زودتر شروع شود.

عوارض روماتیسم چیست؟

آرتریت روماتوئید (RA) پیامدهای جسمی و اجتماعی زیادی دارد و می تواند کیفیت زندگی را کاهش دهد. می تواند باعث درد، ناتوانی و مرگ زودرس شود.

بیماری قلبی زودرس. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سایر بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت هستند. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری قلبی در افراد مبتلا به RA، درمان RA نیز بر کاهش عوامل خطر بیماری قلبی تمرکز دارد. به عنوان مثال، پزشکان به بیماران مبتلا به روماتیسم توصیه می کنند که سیگار را ترک کنند و وزن خود را کاهش دهند.
چاقی. افراد چاق مبتلا به روماتیسم مفصلی در معرض خطر ابتلا به عوامل خطر بیماری قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا هستند. چاقی همچنین خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت را افزایش می دهد. در نهایت، افراد مبتلا به RA که چاق هستند، مزایای کمتری از درمان پزشکی خود در مقایسه با افراد مبتلا به RA که چاق نیستند، تجربه می‌کنند.
استخدام. RA می تواند کار را دشوار کند. بزرگسالان مبتلا به روماتیسم نسبت به افرادی که RA ندارند کمتر احتمال دارد که شاغل شوند. با بدتر شدن بیماری، بسیاری از افراد مبتلا به روماتیسم متوجه می شوند که نمی توانند به اندازه گذشته انجام دهند. از دست دادن کار در میان افراد مبتلا به روماتیسم در میان افرادی که شغل آنها از نظر فیزیکی سخت است، بیشترین میزان را دارد. از دست دادن کار در میان افرادی که در مشاغلی با نیازهای فیزیکی کمی هستند یا در مشاغلی که بر سرعت شغل و فعالیت‌ها تأثیر دارند کمتر است.

چگونه می توان روماتیسم را مدیریت کرد؟

روماتیسم بر بسیاری از جنبه های زندگی روزمره از جمله کار، اوقات فراغت و فعالیت های اجتماعی تأثیر می گذارد. خوشبختانه، چندین استراتژی کم هزینه در جامعه وجود دارد که ثابت شده است کیفیت زندگی را افزایش می دهد.

فعالیت بدنی داشته باشید. کارشناسان توصیه می کنند که بزرگسالان به طور ایده آل به مدت 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسطی داشته باشند، مانند پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری 30 دقیقه در روز به مدت پنج روز در هفته. می توانید این 30 دقیقه را به سه جلسه ده دقیقه ای مجزا در طول روز تقسیم کنید. فعالیت بدنی منظم همچنین می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن دیگر مانند بیماری قلبی، دیابت و افسردگی را کاهش دهد. درباره فعالیت بدنی برای آرتریت بیشتر بدانید.
به سراغ برنامه های موثر فعالیت بدنی بروید. اگر نگران بدتر شدن آرتریت هستید یا مطمئن نیستید که چگونه ایمن ورزش کنید، شرکت در برنامه‌های فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با RA و بهبود خلق و خو و توانایی حرکت کمک کند. کلاس ها در Ys محلی، پارک ها و مراکز اجتماعی برگزار می شود. این کلاس ها می تواند به افراد مبتلا به RA کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند. درباره برنامه های ثابت شده فعالیت بدنی که CDC توصیه می کند بیشتر بیاموزید.
به کلاس آموزش خود مدیریتی بپیوندید. شرکت کنندگان مبتلا به آرتریت و (از جمله RA) در یادگیری نحوه کنترل علائم خود، نحوه زندگی خوب با آرتریت و نحوه تأثیر آرتریت بر زندگی آنها اطمینان پیدا می کنند. درباره برنامه های آموزشی خود مدیریتی اثبات شده ای که CDC توصیه می کند، بیشتر بیاموزید.
سیگار نکش. کشیدن سیگار بیماری را بدتر می کند و می تواند باعث مشکلات پزشکی دیگر شود. سیگار کشیدن همچنین می تواند فعال ماندن بدنی را دشوارتر کند، که بخش مهمی از مدیریت RA است. با مراجعه به وب‌سایت «نکات‌هایی از سیگاری‌های سابق CDC» از «من آماده ترک سیگار هستم» کمک بگیرید.
حفظ وزن سالم. چاقی می تواند مشکلات متعددی را برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید ایجاد کند و بنابراین حفظ وزن مناسب بسیار مهم است. برای اطلاعات بیشتر، به وب سایت CDC Healthy Weight مراجعه کنید.

درد و ناتوانی مرتبط با روماتیسم می تواند بر زندگی کاری و خانوادگی فرد تأثیر بگذارد. افسردگی و اضطراب و همچنین احساس درماندگی و اعتماد به نفس پایین شایع هستند. میزان تأثیر روماتیسم مفصلی بر فعالیت های روزانه شما تا حدی به نحوه مقابله شما با این بیماری بستگی دارد. در مورد راهکارهای مقابله با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. با گذشت زمان، خواهید آموخت که چه استراتژی هایی برای شما بهتر عمل می کنند. در ضمن سعی کنید:

کنترل را به دست گرفتن. با پزشک خود، برنامه ای برای مدیریت آرتروز خود تنظیم کنید. این به شما کمک می کند که مسئولیت بیماری خود را احساس کنید. محدودیت های خود را بشناسید وقتی خسته هستید استراحت کنید. روماتیسم می تواند شما را مستعد خستگی و ضعف عضلانی کند. استراحت یا چرت کوتاه که با خواب شبانه تداخل نداشته باشد ممکن است کمک کند.
با دیگران ارتباط برقرار کنید. خانواده خود را از احساس خود آگاه کنید. آنها ممکن است نگران شما باشند، اما ممکن است در مورد درد شما احساس راحتی نکنند. یکی از اعضای خانواده یا دوستی را پیدا کنید که بتوانید در مواقعی که احساس می‌کنید به‌ویژه خسته هستید، با او صحبت کنید. همچنین با سایر افراد مبتلا به روماتیسم – چه از طریق یک گروه پشتیبانی در جامعه خود یا آنلاین – ارتباط برقرار کنید.
برای خودت وقت بگذار این کار آسانی است که مشغول شوید و برای خودتان وقت نگذارید. زمانی را برای آنچه دوست دارید پیدا کنید، چه زمان نوشتن در یک مجله، پیاده روی یا گوش دادن به موسیقی باشد. این می تواند به کاهش استرس کمک کند.

آزمایش های خون برای تشخیص روماتیسم

افراد مبتلا به روماتیسم اغلب دارای میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR، که به عنوان sed rate نیز شناخته می شود) یا سطح پروتئین واکنشی (CRP) دارند که ممکن است نشان دهنده وجود یک فرآیند التهابی در بدن باشد. سایر آزمایش‌های خون رایج به دنبال فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی‌های پپتید سیترولین دار ضد سیترولین (ضد CCP) هستند.

تست های تصویربرداری

پزشک شما ممکن است برای کمک به ردیابی پیشرفت روماتیسم در مفاصل در طول زمان، اشعه ایکس را توصیه کند. آزمایش‌های MRI و سونوگرافی می‌تواند به پزشک کمک کند تا در مورد شدت بیماری در بدن شما قضاوت کند.

داروهای توصیه شده برای تشخیص روماتیسم مفصلی

انواع داروهای توصیه شده توسط پزشک به شدت علائم شما و مدت زمانی که به روماتیسم مبتلا بوده اید بستگی دارد.

NSAID ها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند درد را تسکین دهند و التهاب را کاهش دهند. NSAID های بدون نسخه شامل ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، سایرین) و ناپروکسن سدیم (Aleve) هستند. NSAID های قوی تر با نسخه در دسترس هستند. عوارض جانبی ممکن است شامل تحریک معده، مشکلات قلبی و آسیب کلیه باشد.
استروئیدها داروهای کورتیکواستروئیدی، مانند پردنیزون، التهاب و درد را کاهش می دهند و آسیب مفاصل را کاهش می دهند. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن استخوان ها، افزایش وزن و دیابت باشد. پزشکان اغلب یک کورتیکواستروئید را برای تسکین سریع علائم تجویز می کنند، با هدف کاهش تدریجی دارو.
DMARDهای معمولی این داروها می توانند پیشرفت آرتریت روماتوئید را کند کرده و مفاصل و سایر بافت ها را از آسیب دائمی نجات دهند. DMARDهای رایج عبارتند از متوترکسات (Trexall، Otrexup، دیگران)، لفلونوماید (Arava)، هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) و سولفاسالازین (Azulfidine). عوارض جانبی متفاوت است اما ممکن است شامل آسیب کبدی و عفونت شدید ریه باشد.
عوامل بیولوژیک این دسته جدیدتر از DMARDها که به عنوان اصلاح‌کننده‌های پاسخ بیولوژیک نیز شناخته می‌شوند، شامل آباتاسپت (اورنسیا)، آدالیموماب (هومیرا)، آناکینرا (کینرت)، سرتولیزوماب (Cimzia)، اتانرسپت (انبرل)، گلیموماب (سیمپونی)، اینفلیکسیماب (رمیکاد)، ریتوکسیماب (ریتوکسیماب) است. Rituxan)، sarilumab (Kevzara) و tocilizumab (Actemra).
DMARDهای بیولوژیک معمولاً زمانی مؤثرتر هستند که با یک DMARD معمولی مانند متوترکسات جفت شوند. این نوع دارو خطر ابتلا به عفونت را نیز افزایش می دهد.
DMARDهای مصنوعی هدفمند. اگر داروهای DMARD معمولی و داروهای بیولوژیک موثر نبوده باشند، ممکن است از باریسیتینیب (Olumiant)، توفاسیتینیب (Xeljanz) و آپاداسیتینیب (Rinvoq) استفاده شود. دوزهای بالاتر توفاسیتینیب می تواند خطر لخته شدن خون در ریه ها، حوادث جدی مرتبط با قلب و سرطان را افزایش دهد.

درمان روماتیسم

پزشک ممکن است شما را به یک فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر ارجاع دهد که می تواند تمریناتی را برای کمک به انعطاف پذیری مفاصل به شما آموزش دهد. همچنین ممکن است درمانگر راه‌های جدیدی را برای انجام کارهای روزانه پیشنهاد کند که برای مفاصل شما آسان‌تر می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است بخواهید یک شی را با استفاده از ساعد خود بردارید.

دستگاه های کمکی می توانند از فشار دادن به مفاصل دردناک شما راحت تر جلوگیری کنند. به عنوان مثال، یک چاقوی آشپزخانه مجهز به یک دستگیره دستی به محافظت از مفاصل انگشت و مچ شما کمک می کند. برخی از ابزارها، مانند قلاب دکمه، می توانند لباس پوشیدن را آسان تر کنند. کاتالوگ ها و فروشگاه های لوازم پزشکی مکان های خوبی برای جستجوی ایده ها هستند.

عمل جراحی برای روماتیسم

اگر داروها نتوانند از آسیب مفاصل جلوگیری کنند یا آن را کند کنند، شما و پزشکتان ممکن است جراحی را برای ترمیم مفاصل آسیب دیده در نظر بگیرید. جراحی ممکن است به بازیابی توانایی شما در استفاده از مفصل کمک کند. همچنین می تواند درد را کاهش دهد و عملکرد را بهبود بخشد.

جراحی روماتیسم ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:

سینووکتومی جراحی برای برداشتن پوشش ملتهب مفصل (سینوویوم) می تواند به کاهش درد و بهبود انعطاف پذیری مفصل کمک کند.
ترمیم تاندون. التهاب و آسیب مفصل ممکن است باعث شل شدن یا پارگی تاندون های اطراف مفصل شما شود. جراح شما ممکن است بتواند تاندون های اطراف مفصل شما را ترمیم کند.
همجوشی مفصل. جوش دادن یک مفصل از طریق جراحی ممکن است برای تثبیت یا تنظیم مجدد مفصل و برای تسکین درد زمانی که جایگزینی مفصل یک گزینه نیست، توصیه شود.
تعویض کامل مفصل در طی جراحی تعویض مفصل، جراح قسمت های آسیب دیده مفصل شما را برمی دارد و یک پروتز ساخته شده از فلز و پلاستیک را وارد می کند.

جراحی خطر خونریزی، عفونت و درد را به همراه دارد. مزایا و خطرات آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

طب سنتی برای درمان روماتیسم

برخی از درمان‌های مکمل و جایگزین رایج که برای روماتیسم امیدوارکننده هستند عبارتند از:

روغن ماهی. برخی از مطالعات اولیه نشان داده اند که مکمل های روغن ماهی ممکن است درد و سفتی آرتریت روماتوئید را کاهش دهد. عوارض جانبی می تواند شامل حالت تهوع، آروغ زدن و طعم ماهی در دهان باشد. روغن ماهی می تواند با داروها تداخل داشته باشد، بنابراین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
روغن های گیاهی دانه های گل مغربی، گل گاوزبان و توت سیاه حاوی نوعی اسید چرب است که ممکن است به درد روماتیسم و سفتی صبحگاهی کمک کند. عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد، اسهال و گاز باشد. برخی از روغن های گیاهی می توانند باعث آسیب به کبد یا تداخل با داروها شوند، بنابراین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
تایچی. این حرکت درمانی شامل تمرینات و کشش های ملایم همراه با تنفس عمیق است. بسیاری از افراد از تای چی برای کاهش استرس در زندگی خود استفاده می کنند. مطالعات کوچک نشان داده است که تای چی ممکن است خلق و خو و کیفیت زندگی را در افراد مبتلا به روماتیسم بهبود بخشد. هنگامی که توسط یک مربی آگاه هدایت می شود، تای چی ایمن است. اما هیچ حرکتی که باعث درد می شود انجام ندهید.

نکات پایانی

آماده شدن برای قرار ملاقات شما

در حالی که ممکن است ابتدا علائم خود را با پزشک خانواده خود در میان بگذارید، او ممکن است شما را به یک دکتر متخصص در درمان آرتروز و سایر شرایط التهابی (روماتولوژیست) برای ارزیابی بیشتر ارجاع دهد.

آنچه شما می توانید انجام دهید
لیستی بنویسید که شامل:

شرح دقیق علائم شما
اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی که در گذشته داشته اید
اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادر شما
تمام داروها و مکمل های غذایی که در حال حاضر برای این مشکل مصرف می کنید و در گذشته مصرف کرده اید

سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید. از پزشک خود چه انتظاری دارید
پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
آیا علائم شما در طول زمان تغییر کرده است؟
کدام مفاصل درگیر هستند؟
آیا هر فعالیتی علائم شما را بهتر یا بدتر می کند؟
آیا علائم شما با کارهای روزانه تداخل دارد؟