سرطان معده + علائم، علل، تشخیص و درمان

1- سرطان معده چیست؟

با سرطان معده (Stomach Cancer) – که Gastric cancer نیز نامیده می شود – سلول های سرطانی بدون کنترل در معده بیمار رشد می کنند. سرطان می تواند در هر جایی از معده ایجاد شود. در ایالات متحده، بیشتر موارد سرطان معده شامل رشد غیرطبیعی سلولی در محلی است که معده به مری بیمار می رسد (اتصال معده به مری). در کشورهای دیگر که سرطان معده شایع تر است، سرطان معمولا در قسمت اصلی معده شکل می گیرد.

در حدود 95 درصد مواقع، سرطان معده از پوشش معده شروع می شود و به آرامی پیشرفت می کند. بدون درمان، می تواند یک توده (تومور) ایجاد کند و به عمق دیواره های معده بیمار رشد کند. تومور ممکن است به اندام های مجاور مانند کبد و لوزالمعده گسترش یابد.

سرطان معده چقدر شایع است؟

سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در سراسر جهان است، اما در ایالات متحده کمتر دیده می شود. تنها حدود 1.5٪ از سرطان های معده هر ساله در ایالات متحده تشخیص داده می شوند و در 10 سال گذشته به طور پیوسته در حال کاهش بوده است.

علائم سرطان معده

سرطان معده معمولاً در مراحل اولیه علائمی ایجاد نمی کند. حتی شایع‌ترین علائم اولیه سرطان معده – اغلب کاهش وزن غیرقابل توضیح و درد معده – معمولاً تا زمانی که سرطان پیشرفته‌تر نشده باشد، ظاهر نمی‌شوند.

علائم سرطان معده عبارتند از:

• از دست دادن اشتها.
• مشکل در بلع.
• خستگی یا ضعف.
• تهوع و استفراغ.
• کاهش وزن بی دلیل
• سوزش سر دل و سوء هاضمه.
• مدفوع سیاه (مدفوع) یا استفراغ خونی.
• احساس نفخ یا گاز گرفتگی بعد از غذا خوردن.
• درد معده، اغلب بالای ناف.
• احساس سیری حتی پس از خوردن یک وعده غذایی کوچک یا میان وعده.

بسیاری از این علائم در سایر شرایط نیز رایج است. برای بررسی اینکه آیا علائم نشانه سرطان معده یا بیماری دیگری است، می باید به پزشک مراجعه نمود.

آیا می توانید تومور را در معده خود احساس کنید؟

پزشک ممکن است بتواند در طول معاینه فیزیکی، بسته به اینکه سرطان چقدر پیشرفته باشد، توده ای را در معده بیمار احساس کند. با این حال، اغلب علائم شامل تشخیص علائم در معده بیمار است. ممکن است معده اغلب متورم، پر یا دردناک باشد. درد ممکن است خفیف شروع شود و سپس با پیشرفت بیماری شدیدتر شود.

علل سرطان معده

سرطان معده زمانی شکل می گیرد که یک جهش ژنتیکی (تغییر) در DNA سلول های معده وجود داشته باشد. DNA به نوعی کدی است که به سلول ها می گوید چه زمانی رشد کنند و چه زمانی بمیرند. به دلیل جهش، سلول ها به سرعت رشد می کنند و در نهایت به جای مرگ، تومور را تشکیل می دهند. سلول های سرطانی از سلول های سالم سبقت می گیرند و ممکن است به سایر قسمت های بدن گسترش یابند (متاستاز).

محققان نمی دانند چه چیزی باعث جهش می شود. با این حال، به نظر می رسد عوامل خاصی احتمال ابتلا به سرطان معده را افزایش می دهند. آنها عبارتند از:

• سابقه خانوادگی سرطان معده.
• عفونت هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori).
• بیماری ریفلاکس معده (GERD).
• گاستریت
• عفونت ویروس اپشتین بار
• سابقه زخم معده یا پولیپ معده.
• رژیم غذایی سرشار از غذاهای چرب، شور، دودی یا ترشی.
• رژیمی که میوه ها و سبزیجات زیادی را شامل نمی شود.
• قرار گرفتن مکرر در معرض موادی مانند زغال سنگ، فلز و لاستیک.
• سیگار کشیدن، بخار کردن یا جویدن تنباکو.
• نوشیدن بیش از حد الکل.
• چاقی.
• گاستریت آتروفیک خود ایمنی.

چندین بیماری ژنتیکی با افزایش خطر سرطان معده مرتبط هستند، از جمله:

• سندرم لینچ
• سندرم پتز-جگرز.
• سندرم Li-Fraumeni.
• پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی
• سرطان معده منتشر ارثی.
• نقص ایمنی متغیر رایج (CVID).

سرطان معده در افراد دارای گروه خونی A شایع تر است، اگرچه محققان دلیل آن را مطمئن نیستند.

تشخیص سرطان معده

تیم پزشکی سابقه پزشکی بیمار را بررسی می کند، در مورد علائم می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که ممکن است شامل احساس وجود توده در معده بیمار باشد. آنها ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص و مرحله بندی سرطان معده تجویز کنند.

مرحله بندی به پزشک اجازه می دهد تا میزان گسترش سرطان را ارزیابی کند. در سرطان معده، مرحله بندی از 0 (صفر) تا IV (چهار) است. مرحله 0 به این معنی است که سرطان فراتر از پوشش معده گسترش نیافته است. مرحله IV به این معنی است که به سایر اندام ها سرایت کرده است.

• آندوسکوپی فوقانی معمولاً برای تشخیص سرطان معده استفاده می شود. در طول این روش، پزشک یک لوله نازک با یک دوربین کوچک در نوک آن (اندوسکوپ) را تا زمانی که به معده برسد، وارد دهان بیمار می کند. ابزارهای جراحی کوچک می‌توانند از داخل آندوسکوپ عبور کنند و به پزشک اجازه می‌دهند نمونه بافت را بردارد (بیوپسی). نمونه را می توان در آزمایشگاه از نظر سلول های سرطانی آزمایش کرد.
• اولتراسوند آندوسکوپی نوع خاصی از آندوسکوپی است که می تواند به مرحله بندی سرطان کمک کند. آندوسکوپ مورد استفاده دارای یک کاوشگر اولتراسوند در نوک آن است که می تواند از معده عکس بگیرد. این می تواند نشان دهد که آیا سرطان از پوشش معده به دیواره معده سرایت کرده است یا خیر.
• تست های رادیولوژیک، از جمله CT Scan، بلع باریم و MRI، می توانند به شناسایی تومورها و سایر ناهنجاری هایی که ممکن است مرتبط با سرطان باشند، کمک کنند. در حین بلع باریم، بیمار ماده ای می نوشد که پوشش معده را در عکس رادیوگرافی بیشتر نمایان می کند. PET Scan می تواند نشان دهد که آیا سرطان در سراسر بدن بیمار پخش شده است یا خیر.
• آزمایش خون می تواند اطلاعاتی در مورد نحوه عملکرد اندام های بیمار ارائه دهد. عملکرد ضعیف اندام ممکن است نشان دهنده گسترش سرطان به آن اندام باشد.
• لاپاراسکوپی نوعی جراحی است که به پزشک اجازه می‌دهد تا گسترش سرطان را زمانی که روش‌های کمتر تهاجمی، مانند تصویربرداری، اطلاعات کافی ارائه نکرده‌اند، ارزیابی کند. در طول لاپاراسکوپی، پزشک یک دوربین کوچک را در بریدگی های کوچک شکم بیمار قرار می دهد تا بتواند اندام های او را مستقیما ببیند.

پزشکان سرطان معده را در ایالات متحده غربالگری نمی کنند زیرا بسیار نادر است. با این حال، اگر شرایطی دارید که خطر را افزایش می دهد، پزشک ممکن است روش های منظمی مانند آندوسکوپی فوقانی را برای تشخیص تغییرات سرطانی توصیه کند. از پزشک خود در مورد توصیه های آنها بر اساس ریسک خود بپرسید.

سرطان معده چگونه درمان می شود؟

درمان بستگی به میزان گسترش سرطان، سلامتی و ترجیحات درمانی بیمار دارد. اغلب شامل یک تیم مراقبتی است که شامل ارائه دهنده مراقبت های اولیه، یک متخصص سرطان (انکولوژیست) و یک متخصص گوارش (متخصص گوارش) می شود. آنها می توانند در مورد گزینه های درمانی به بیمار مشاوره دهند.

عمل جراحی

بسته به میزان گسترش سرطان، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن سلول‌های پیش سرطانی، تومور یا تمام یا بخشی از معده توصیه کند.

• آندوسکوپی فوقانی: در مراحل اولیه، زمانی که سرطان به لایه های سطحی (بالایی) معده محدود می شود، سرطان را می توان از طریق آندوسکوپی فوقانی خارج کرد. در این روش (کالبد شکافی زیر مخاطی آندوسکوپی یا برداشتن مخاط آندوسکوپی)، متخصص گوارش تومور را از دیواره معده بریده و آن را از طریق دهان خارج می کند.
• گاسترکتومی. هنگامی که تومور به خارج از لایه های سطحی معده گسترش می یابد، برای برداشتن تمام یا بخشی از معده به جراحی نیاز خواهید داشت. گاسترکتومی ساب توتال بخشی از معده را که تحت تأثیر سرطان قرار گرفته است برمی دارد. گاسترکتومی توتال، کل معده را بر می دارد. پزشک مری بیمار را به روده کوچک متصل می کند تا پس از برداشتن کامل معده همچنان بتواند غذا بخورد.

سایر درمان ها

درمان‌های اضافی مستقیماً به سراغ سلول های سرطانی می روند.

• شیمی درمانی از داروها برای کوچک کردن سلول های سرطانی استفاده می کند و حذف آنها را قبل از جراحی آسان تر می کند. شیمی درمانی همچنین می تواند سلول های سرطانی باقی مانده را پس از جراحی از بین ببرد. معمولاً در ترکیب با تشعشع استفاده می شود. شیمی درمانی ممکن است با دارو درمانی هدفمند نیز استفاده شود.
• تابش از پرتوهای انرژی هدفمند مانند اشعه ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی به تنهایی در درمان سرطان معده موثر نیست، اما ممکن است در کنار شیمی درمانی قبل و بعد از جراحی استفاده شود. پرتودرمانی همچنین می تواند به تسکین علائم کمک کند.
• دارودرمانی هدفمند، نقاط ضعف سلول های سرطانی را شناسایی و باعث مرگ آنها می شود. اغلب با شیمی درمانی در سرطانی که عود می کند (عود می کند) یا پیشرفته است استفاده می شود.
• ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن بیمار کمک می کند تا سلول های سرطانی را شناسایی و از بین ببرد که تشخیص آنها ممکن است سخت باشد. بیشتر در سرطان های عود کننده یا پیشرفته استفاده می شود.
• مراقبت تسکینی به بهبود کیفیت زندگی بیمار به عنوان فردی با تشخیص سرطان کمک می کند. مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که شامل پزشکان، پرستاران و سایر متخصصانی باشد که می توانند به تسکین علائم کمک کنند. آنها همچنین می توانند پشتیبانی اضافی را ارائه دهند که مکمل مراقبتی است که از ارائه دهندگان عادی خود دریافت می کنید. شما می توانید مراقبت های تسکینی را در کنار سایر درمان ها دریافت کنید.

پیشگیری از سرطان معده

بیمار نمی تواند از سرطان معده پیشگیری کند، اما می تواند خطر ابتلا به آن را کاهش دهد اگر:

• در صورت مثبت بودن تست عفونت هلیکوباکتر پیلوری را درمان کند. عفونت هلیکوباکتر پیلوری یک عامل خطر مهم برای ابتلا به سرطان معده است.
• زخم، گاستریت و سایر بیماری های معده را به سرعت درمان کند. شرایط معده درمان نشده، به ویژه آنهایی که توسط باکتری هلیکوباکتر پیلوری ایجاد می شوند، خطر ابتلا به سرطان معده را افزایش می دهند.
• غذای سالم بخورد. خوردن یک رژیم غذایی سالم که سرشار از میوه ها و سبزیجات و کم نمک و گوشت قرمز باشد می تواند خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش دهد. غذاهای سرشار از ویتامین C، بتاکاروتن و کاروتنوئیدها، مانند مرکبات، سبزیجات سبز برگ و هویج، منابع خوبی از مواد مغذی کلیدی هستند.
• از استعمال دخانیات و استفاده از محصولات تنباکو خودداری کند. مصرف تنباکو خطر ابتلا به سرطان معده و بسیاری از سرطان های دیگر را افزایش می دهد.
• وزن مناسب را حفظ کند. وزن سالم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. بیمار باید از پزشک خود بپرسد که وزن سالم برای او چقدر است.

انواع سرطان معده

آدنوکارسینوم معده
در سلول های تولید کننده مخاط در داخلی ترین پوشش معده شروع می شود. تقریباً تمام سرطان های معده آدنوکارسینوم هستند.
آدنوکارسینوم معده بسته به جایی که در معده تشکیل می شود به دو دسته اصلی تقسیم می شود:

• سرطان کاردیای معده در بالای معده، درست زیر جایی که به مری می‌رسد، شروع می‌شود. اکثر آدنوکارسینوم ها در بدنه معده یافت می شوند.
• سرطان معده غیر کاردیا سرطانی است که در سایر بخش‌های معده شروع می‌شود.

آدنوکارسینوم معده نیز ممکن است به صورت روده ای یا منتشر توصیف شود، بسته به اینکه سلول ها در زیر میکروسکوپ چگونه به نظر می رسند:

• آدنوکارسینوم های روده به خوبی تمایز یافته اند، به این معنی که سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ شبیه سلول های طبیعی به نظر می رسند.
• آدنوکارسینوم های دیفیوز تمایز نیافته یا ضعیف هستند، به این معنی که سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند. آدنوکارسینوم های دیفیوز تمایل به رشد و گسترش سریع تر از نوع روده ای دارند و درمان آنها سخت تر است.

آدنوکارسینوم محل اتصال معده به مری (GEJ)
سرطانی است که در ناحیه ای که مری با کاردیای معده برخورد می کند، شکل می گیرد. GEJ ممکن است مشابه سرطان معده یا سرطان مری درمان شود.

تومورهای اعصاب غدد گوارشی
سرطان هایی هستند که از سلول های عصبی غدد درون ریز (نوعی سلول شبیه سلول عصبی و سلول هورمون ساز) شروع می شوند که دستگاه گوارش را می پوشاند. سلول‌های نورواندوکرین هورمون‌هایی می‌سازند که به کنترل شیره‌های گوارشی و ماهیچه‌های مورد استفاده در حرکت غذا در معده و روده کمک می‌کنند.

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GIST)
در سلول های عصبی که در دیواره معده و سایر اندام های گوارشی یافت می شوند شروع می شوند. GIST یک نوع سارکوم بافت نرم است.

لنفوم اولیه معده
نوعی لنفوم غیر هوچکین است که در معده ایجاد می شود. اکثر لنفوم‌های اولیه معده یا لنفوم معده بافت لنفوئیدی مرتبط با مخاط (MALT) یا لنفوم سلول B منتشر بزرگ معده هستند.

به ندرت، سایر انواع سرطان، مانند کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول کوچک و لیومیوسارکوما نیز می توانند از معده شروع شوند.